گروه پزشکان رز

خالبرداری

خال شايع‌ترين و متداول‌ترين ضايعه‌ي پوستي است. در واقع يك جور تومور پوستي است كه از سلول‌هايي به نام ملانوسيت (سلول رنگ دانه‌اي) ساخته مي‌شود. به همین دلیل روش های خالبرداری مورد توجه افراد قرار گرفته است.

خال که در اصطلاح پزشکی نووس نامیده می‌شود دسته‌هایی از سلول‌های رنگ‌دانه دار هستند که به‌صورت نقاط تیره و کوچک پوست ظاهر می‌شود و در اندازه و رنگ‌های مختلف هستند. خال‌ها عموماً بر روی صورت، دست، پا و نیم‌تنه ظاهر می‌شود، اما می‌توانند در هرجایی از بدن به وجود بیایند.

اگرچه اغلب خال‌های پوستی بی‌ضرر و بی‌خطر هستند، در موارد نادر پیش سرطانی می‌شوند و باید با جراحی آن‌ها را برطرف کرد. بسیاری از افراد برای زیباتر شدن اقدام به برداشتن خال هایشان می کنند . درمان خال تنها با هدف زیبایی صورت نمی‌گیرد بلکه برای بیمارانی که به ملانوم مبتلا شده اند ضروری است. بعضی از بیماران ترجیح می‌دهند با استفاده از روش‌های برداشتن خال صورت و بدن به شکل طبیعی یا با جراحی یا با لیزر بنا به دلایل زیبایی خال‌های خوش‌خیم خود را بردارند.

انواع خال

خال ها ممکن است در سنین مختلف و به دلایل متفاوتی به وجود بیایند و رشد کنند. همین امر باعث شده است تا دسته بندی های خاصی برای انواع خال در نظر گرفته شود.

خال های اکتسابی

این نوع از خال ها ممکن است به دلیل تماس مستقیم با نور آفتاب، حاملگی، بلوغ و … به وجود بیایند.
خال های اکتسابی بعد از ۳۰ سالگی معمولاً نمود کمتری دارند و به وجود نمی آیند اما در دوران نوجوانی پوست هر فرد مستعد برای تشکیل انواع خال های اکتسابی می باشد.

خال های مادرزادی

در گذشته وجود خال های مشترک بین افرادی که نسبت فامیلی با هم داشتند را نوعی نشانه برای تشخیص این نسبت می‌دانستند.

اما تحقیقات پزشکی هنوز نتوانسته است دلیل ثابت و خاصی برای بروز این خال ها پیدا کند. فقط مشخص شده است که این خال ها ممکن است از بدو تولد همراه با نوزاد باشند و یا اینکه در دو سال اول روی بدن او تشکیل شوند.

روش های مختلف خالبرداری

با توجه به اینکه محل به وجود آمدن خال ها و نوع آن ها می تواند تفاوت هایی با هم داشته باشد، می توان از روش های مختلفی برای خالبرداری استفاده نمود. البته فاکتور های دیگری نیز در این زمینه تاثیرگذار هستند که از مهم ترین آن ها می‌توان به سن بیمار، بزرگ یا کوچک بودن خال، عمق خال، رنگ خال و حتی محل خال اشاره نمود.

اما به طور کلی خال هایی که در گذر زمان، شکل، اندازه، تقارن و رنگ آنها دچار تغییراتی می شود باید تحت انجام آزمایشات مختلف قرار بگیرند و در صورت نیاز عمل خالبرداری بر روی آن ها از طریق یکی از روش های زیر انجام بگیرد.

روش جراحی برای خالبرداری

پرکاربردترین روش برای برداشتن خال روش جراحی است. خال ها با بی حس کردن پوست و حذف بخش رشد کرده با قیچی یا با چاقوی جراحی خال برداشته می شوند. سه روش برای برداشتن خال صورت و بدن با جراحی وجود دارد: خارج سازی کامل تراشه ای، بیوپسی پانچ و جراحی برشی.

کرایو

یکی دیگر از روش های خالبرداری که مورد استفاده قرار می گیرد، روش کرایو می باشد.
در این روش گاز اکسید نیتروژن از طریق دستگاه های مخصوص به سطح پوست زده می شود تا خون رسانی به سلول های تشکیل دهنده ی خال را از طریق سرمای ایجاد شده مختل نموده و از این طریق عمل خالبرداری بر روی صورت و یا پوست دیگر اعضای بدن انجام بگیرد.

کوتر

یکی از روش های بسیار قدیمی و منسوخ شده برای خالبرداری، روش حرارتی یا کوتریزاسیون می باشد.
به دلیل عدم تعیین دقیق عمق آسیب بافتی و احتمال زیاد در ایجاد اسکار، به خصوص برای برداشتن خال های صورت امروزه استفاده از این روش به هیچ وجه توصیه نمی شود.

لیزر

لیزر یکی از روش های مناسب برداشتن خال است که امروزه با استقبال خوبی نیز از طرف مخاطبان زیبایی رو به رو شده است. در روش برداشتن خال با لیزر بر خلاف روش کوتر، عمق آسیب بافتی به طور دقیق تعیین می شود این روش برای خالهای مسطح پوستی و یا خالهای جانکشنال ( ریشه دار) تنها روشی است که می تواند استفاده شود.

خالبرداری با لیزر چگونه انجام می شود؟

پزشکان به وسیله ی دو نوع لیزر خال ها را بر می دارند:

لیزر co2 

لیزرco2 خال را از ریشه بر می دارد و مانند جراحی عمل ممی کند که حتی جای بخیه از خود باقی نمی گذارد. خال های عمیق و بر جسته که گاهی مو هم روی آنها وجود دارد، بعضی اوقات به وسیله پزشک به دلیل ملاحظاتی از عمق بر داشته نمی شوند، چون امکان عود وجود دارد. اما اگر از عمق بر داشته شوند و روند ترمیم زخم در فرد هم خوب باشد، مشکلی به جا نمی ماند.

لیزر روی 

لیزرهای دیگری داریم که برای برداشتن خال های صاف کاربرد دارند. این خال ها را می شود با لیزر ظریف تر هم برداشت، اما اغلب با لیزر های مخصوص ضایعات رنگدانه های آن را بر می داریم، مانند لیزر روی یا ان دی یاگ (Nd:YAG) . و این کار چند بار باید صورت بگیرد تا کم کم سلول های رنگدانه ای تخریب شوند. بدین ترتیب اگر چند بار لیزر استفاده شود و از تماس با نور آفتاب پرهیز شود، احتمال عود خال خیلی کم خواهد بود. به طور معمول فاصله انجام لیزر برای از بین بردن خال ها، حدود هشت تا چهارهفته یکبار است تا بدن فرصت کافی پیدا کند که ماده رنگی تخریب شده را دفع کند و دوباره مرحله بعد صورت گیرد.

رادیو فرکانسی یا RF بهترین روش خالبرداری

در بالا توضیحاتی در مورد روش های خالبرداری ارائه شد اما بهتر است بدانید بهترین روش خالبرداری که امروزه مورد استفاده قرار می گیرد و هیچ گونه عوارض جانبی نیز ندارد، روش رادیوفرکانسی یا RF می باشد.

در این روش از تکنولوژی تولید و انتقال امواج مایکروویو بر روی سطح پوست استفاده می شود و همین دلیل باعث می شود تا بهبودی و ترمیم جای خال برداشته شده به سرعت نسبت به روش های دیگر انجام بگیرد.

روش RF با توجه به قیمت بسیار مناسب و مقرون به صرفه ای که دارد در میان مخاطبین و علاقه مندان به خالبرداری به عنوان بهترین روش خالبرداری شناخته می شود. از دیگر مزایای استفاده از روش RF برای خالبرداری می توان به موارد زیر اشاره نمود.

• قابلیت برداشتن Skin Tag یا میخچه های پوستی
• احتمال ایجاد اسکار در روش RF تقریباً صفر است. 
• برداشتن خال های اطراف چشم و پلک (حتی لابه لای مژه ها) به صورت کاملاً منحصر به فرد در صورتی که بیمار مشکل خاصی نداشته باشد 
• با یک بی حسی موضعی ساده می توان عملیات خالبرداری به روش RF را انجام داد.
• طول درمان بسیار کم تر نسبت به سایر روش های خالبرداری

اقدامات قبل از خالبرداری 

اگر خال بزرگ باشد قطعا دارای ریشه است و قبل از خالبرداری بهتر است به تجویز پزشک از خال عکس گرفته شود. اگر پوست شما به صورت غیر عادی خال بیفتد بهتر است ابتدا ازمایش گرفته شود. برخی از متخصصان پوست قبل از خالبرداری استفاده از کرم های لایه بردار را تجویز می کنند که یک امر اختیاری است.

مراقبت های بعد از خالبرداری چیست؟

بعد از خالبرداری نباید تا 24 ساعت به پوست اب بخورد. مرتبا روی جای سوختگی از کرم سوختگی و کرم های دیگر استفاده شود. بعد از خالبرداری بهتر است یک هفته بیرون نروید تا نور خورشید باعث ایجاد لک در این نواحی نشود. بعد از اینکه زخم ها تا حدودی رو به بهبودی رفتند از کرم ضد افتاب بدون رنگ استفاده کنید زیرا رنگ های موجود در کرم به زیر پوست نفوذ کرده و ایجاد لک میکنند. البته در هنگام جوش زدن هم بهتر است این کار انجام نشود زیرا منافذ سطح پوست باز هستند و پس از چند روز جای جوش تبدیل به لک می شود.

عوارض برداشتن خال

بعد از برداشتن خال ممكن است عوارضي ايجاد شود كه بسته به نوع و روش برداشت متفاوت است؛ ولي اغلب بعد از گذشت چند هفته بهبود مي‌يابد.

قرمزي جاي خال: معمولاً بعد از جراحي يا ليزر ايجاد مي‌شود و به مرور زمان از بين مي‌رود.

اسكار (جوشگاه يا رد):‌ احتمال باقي ماندن اسكار بعد از عمل خال، بستگي به مهارت پزشك و نوع ترميم پوست بيمار دارد. البته خال‌هاي بزرگتر امكان بيشتري براي ايجاد رد دارند و نيز خال‌هايي كه روي نواحي برجسته‌ي گونه‌ها وجود دارند. هم‌چنين در خال‌هاي گردن، قفسه‌ی سينه و اندام احتمال ايجاد گوشت اضافي در محل برداشت خال وجود دارد. نتيجه‌ي برداشتن خال در نواحي مقعر صورت مثل بناگوش و خط خنده بسيار عاليست و در خيلي موارد هيچ ردي به جا نمي‌گذارد.

تيرگي جاي خال: در بعضي پوست‌ها، به خصوص نوع تيره‌تر امكان دارد جاي خال كمي تيره شود كه آن‌ هم طي چند هفته تا چند ماه از بين مي‌رود.